Τελικά πόσο πολύ μπορεί να μας επηρεάζουν τα χρόνια του σχολείου στην καριέρα μας; Την απάντηση δίνει ο Tim Robson εισάγοντας την έννοια «Σχολείο με Μισθό» για να περιγράψει στο βιβλίο του, τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε ως εργαζόμενοι στην καθημερινότητά μας. Γιατί όμως συμπεριφερόμαστε κατά αυτόν τον τρόπο; Η αιτία είναι ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε ή καλύτερα να «ξεριζώσουμε»  5 πεποιθήσεις που αποκτήσαμε ως μαθητές.Γιατί; «Γιατί έτσι», όπως θα λέγαμε και στο σχολείο!Επειδή όμως εμείς έχουμε τελειώσει το σχολείο και στο enjoywork στοχεύουμε στο να είμαστε δημιουργικοί κάθε στιγμή της μέρας μας στη δουλειά, ξεκινάμε σήμερα μια σειρά 5 άρθρων όπου θα αναλύσουμε κάθε πεποίθηση ξεχωριστά.  Ο δάσκαλος ξέρει καλύτεραΉμασταν μικροί και άπειροι. Φυσικά ο δάσκαλος ήταν το σημείο αναφοράς, ο φωτεινός παντογνώστης. Περάσαμε φάσεις αμφισβήτησης αλλά και πάλι, ο δάσκαλος ήταν εκεί, η γνώση προσωποποιημένη. Η πεποίθηση αυτή στα πλαίσια μιας εργασιακής καθημερινότητας μπορεί να καταπατήσει κάθε ικανότητα να είμαστε δημιουργικοί, να βρούμε λύσεις, να εξελιχθούμε και να προοδεύσουμε.Κάθε μέρα γινόμαστε πιο έμπειροι, αποκτούμε ακόμα καλύτερη γνώση της δουλειάς μας και εξειδικευόμαστε σε ένα αντικείμενο που συνδέεται εν τέλει με το γενικότερο personal brand μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει μόνο ένας,  που να γνωρίζει τα πάντα. Και μάλιστα, ειδήμονες στη δουλειά μας, με την στενή έννοια του όρου, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Έχουμε χτίσει τη γνώση, την εμπειρία, το δίκτυο. Έχουμε κερδίσει το δικαίωμα να μπορούμε να μιλάμε γι’ αυτό που κάνουμε και με αξιώσεις να αναλύουμε σωστά τα δεδομένα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Και μας αξίζει να είμαστε εμείς οι πρώτοι που θα μιλήσουν για τις λύσεις που απαιτούνται. Είμαστε εκεί για να συζητήσουμε με την ομάδα, να αναλύσουμε, να εξηγήσουμε, να διεκδικήσουμε και τελικά να εξελίξουμε τη δουλειά μας και να υπηρετήσουμε το όραμα της ομάδας. Τώρα πια, είμαστε κι εμείς, Δάσκαλοι.Οι ρόλοι, μοιάζουν να αντιστρέφονται πια. Γινόμαστε συνεχώς και δάσκαλοι και μαθητές ανάλογα με την περίπτωση και το πρόβλημα. Μαθαίνουμε από τους άλλους- από όλους τους άλλους- αλλά και διδάσκουμε στους άλλους σχετικά με το αντικείμενό μας. Πλέον, η γνώση είναι κτήμα μας, την έχουμε βιώσει και μπορούμε να τη μεταφέρουμε. Δεν παπαγαλίζουμε αυτό που λέει ο δάσκαλος, αλλά σκεφτόμαστε κριτικά. Η κριτική αξιολόγηση είναι η λύση στην άκριτη αποδοχή.Όσο ταχύτερα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε στην τάξη όπου « μόνο ο δάσκαλος  ξέρει» , τόσο γρηγορότερα θα μεταμορφωθεί όλη η ομάδα. Και ο δάσκαλος – διευθυντής/ προϊστάμενος που συχνά είναι εγκλωβισμένος σε αυτό το ρόλο του «παντογνώστη», και εμείς που είμαστε εγκλωβισμένοι στους μαθητές. 

Το personal branding είναι έννοια καινούρια και πολύπλοκη. Στην προσπάθειά μας να το καταλάβουμε πολλές φορές το μπερδεύουμε με την εικόνα. Η εικόνα όμως είναι μόνο μια πτυχή του personal brand. Έπεται της εμπειρίας, των συναισθημάτων και του αντίκτυπου που δημιουργεί η εργασιακή μας προσωπικότητα. Αν μάλιστα κάνουμε το λάθος να επενδύσουμε υπερβολικά στην εικόνα, τότε οι πιθανότητες να δημιουργήσουμε ένα αδύναμο και μη αυθεντικό personal brand με ελάχιστες πιθανότητες να επιβιώσει, είναι πολύ μεγάλες. Δώστε μεγάλη σημασία στη γνώμη των άλλων για εσάς. Στη γνώμη των ανθρώπων που σας γνωρίζουν καλά και έχουν την καλή πρόθεση και διάθεση να σας δώσουν το feedback τους. Κρατήστε τα σχόλια που παραχωρούνται με διάθεση βελτίωσης και μιλήστε μαζί τους για το πώς πραγματικά βιώνουν την εργασιακή σχέση μαζί σας. Τι είναι αυτό που τους έλκει σε εσάς, τι θεωρούν ότι σας κάνει ακαταμάχητους και γιατί επιλέγουν να δουλεύουν μαζί σας;Όλοι επιλέγουμε ή δεν επιλέγουμε να δουλέψουμε με κάποιον. Συνεπώς το να γνωρίζουμε σε τι στηρίζεται αυτή η επιλογή, μας δίνει αυξημένο βαθμό "επαγγελματικής αυτογνωσίας" και επομένως δύναμη να χτίσουμε πάνω σε δυνατό υπόβαθρο. Ακούστε λοιπόν προσεκτικά τόσο τους άλλους, όσο και τον εαυτό σας. Χτίστε πάνω σε αυτή τη γνώση και με σύστημα, στρατηγική και στόχο θα ανακαλύψετε και θα επικοινωνήσετε το personal brand σας δίνοντας στον εαυτό σας τη δυνατότητα να αποκτήσει μια πυξίδα: ένα "αξιακό" μπούσουλα που θα φωτίζει  το μονοπάτι της καριέρας του και θα καθοδηγεί τις επιλογές της με τρόπο άριστο.